Вялічкаўскае возера
| Вялічкаўскае возера | |
|---|---|
 | |
| Морфаметрыя | |
| Даўжыня | 0,6 км |
| Шырыня | 0,3 км |
| Плошча | 0,15 км² |
| Даўжыня берагавой лініі | 1,2 км |
| Размяшчэнне | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Рэгіён | Лідскі раён |
  Вялічкаўскае возера |
|
|
|
|
 Вялічкаўскае возера |
|
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вялі́чкаўскае[1] — возера ў Беларусі, у Лідскім раёне Гродзенскай вобласці, у басейне ракі Лідзея, за 12 км на паўднёвы ўсход ад горада Ліда, каля вёскі Вялічкі.
Назва
[правіць | правіць зыходнік]Назва возера на сёння падаецца ад назвы вёскі Вялічкі. Паводле вопісу парафій Лідскага дэканата (1784 г.) вядома старажытная назва гэтага возера Мятліца[2].
Апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Плошча паверхні возера 0,15 км², даўжыня 0,6 км, найбольшая шырыня 0,3 км. Даўжыня берагавой лініі 1,2 км.
Возера бяссцёкавае[1]. Размяшчаецца на водна-ледавіковай раўніне, сярод камавых пакладаў, недалёка ад Дакудаўскага балота.
Берагі возера пакрыты зараснікамі алешыны, лазы і балотным разнатраўем. Прыбярэжныя ўчасткі параслі воднай расліннасцю. Вада ў возеры карычневага колеру, без смаку і паху.
На паўночным беразе Вялічкаўскага возера, паблізу р. Лідзея, на пясчаным узгорку размешчана паселішча эпохі бронзы і прасочваюцца сляды другога паселішча.
Зноскі
- ↑ а б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.
- ↑ pawet.net
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Вялічкаўскае возера // Блакітная кніга Беларусі: Энцыкл. — Мн.: БелЭн, 1994. — С. 116.
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 521.